Regionalna Izba Pamięci w Strachocinie przejdzie metamorfozę. Mieszkańcy mogą zdecydować o jej ofercie kulturalno-edukacyjnej

Zbiór cennych eksponatów udało się zgromadzić przede wszystkim dzięki inicjatywie społecznej, a w szczególności zaangażowaniu mieszkańca Strachociny, Stanisława Piotrowskiego. Mężczyzna przez lata własnej pracy dokumentalnej i kolekcjonerskiej zgromadził spory kawałek historii regionu.

Izba mieści się w budynku dawnego domu ludowego, który wymaga generalnego remontu. Z tego też powodu jest on obecnie niedostępny dla zwiedzających.

– Przez lata strachoczanie gromadzili tematyczne ekspozycje przedmiotów użytkowych z XIX i początku XX w., obrazujące życie dawnych mieszkańców Strachociny – mówi Paweł Wdowiak, zastępca wójta gminy Sanok. – W izbie znajdziemy elementy ruchome kolekcji, m.in. książki, dokumenty, maszyny, wozy, ubrania, wyposażenie warsztatu stolarskiego, szewskiego, krawieckiego, a także sprzęt radiotechniki i łączności, sprzęt wojskowy, kolekcję wieńców dożynkowych oraz inne artefakty, które mieszkańcy uznali za godne ocalenia na przyszłość. Są też fotografie przedstawiające codzienne życie przodków.

W związku z ogłoszonym przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego naborem wniosków w ramach działania „Poprawa zarządzania dziedzictwem kulturowym”, gmina Sanok prowadzi prace związane z przygotowaniem koncepcji wizerunku i sposobu funkcjonowania Izby Regionalnej w Strachocinie.

Planowany do realizacji projekt inwestycyjny obejmuje prace budowlane oraz wyposażenie obiektu w oparciu o innowacyjne rozwiązania technologiczne. Nowoczesnemu charakterowi infrastruktury ma odpowiadać atrakcyjna i kompleksowa oferta kulturalna i edukacyjna, skierowana do mieszkańców ziemi sanockiej oraz gości spoza regionu. W tym celu na stronie internetowej gminy Sanok umieszczona jest ankieta, w której można przedstawić swoje oczekiwania. Ankieta jest anonimowa.

– Dzięki temu, że posiadamy pokaźny zasób zgromadzonych przedmiotów, chcemy utworzyć miejsce, w którym pamiątki z dawnych lat będą odpowiednio wyeksponowane, a tym samym ocalone od zapomnienia dla przyszłych pokoleń – dodaje Paweł Wdowiak.

Aby zachowane zbiory nie uległy całkowitemu zniszczeniu i nadal mogły służyć kolejnym pokoleniom, niezbędne jest przeprowadzenie prac inwentaryzacyjnych, konserwatorskich i restauratorskich. Konieczne jest także zabezpieczenie odpowiedniej przestrzeni ekspozycyjnej, uwzględniającej nowoczesne formy przekazu.