Stanisław Kułakowski został Honorowym Obywatelem Sanoka [ZDJĘCIA]

Honorowe Obywatelstwo zostało nadane panu doktorowi Stanisławowi Kułakowskiemu uchwałą Rady Miasta Sanoka, którą podjęto pod koniec września br. Wnioskodawcą wyróżnienia był radny Jan Biega, przy poparciu Burmistrza Miasta Sanoka dr Wojciecha Blecharczyka oraz 16 radnych. Wręczenie aktu nadania odbyło się podczas uroczystej sesji Rady Miasta, którą swoją obecnością zaszczycili m.in. współpracownicy pana doktora z sanockiego szpitala.

Akt nadania odczytał Przewodniczący Rady Miasta Sanoka Jan Oklejewicz, a następnie wraz z Burmistrzem Sanoka wręczyli go Panu Doktorowi.
Burmistrz dr Wojciech Blecharczyk podziękował Honorowemu Obywatelowi za wszystko, co zrobił on dla medycyny i rozwoju kardiologii w Sanoku, a zwłaszcza za zaangażowanie w utworzenie w Sanoku Oddziału Kardiologii, a także Podkarpackiego Centrum Interwencji Sercowo-Naczyniowej z oddziałem hemodynamiki.

Pan doktor nie ukrywał wzruszenia i wdzięczności za przyznane mu wyróżnienie, dzięki któremu znalazł się w gronie szacownych osób, gdyż tytuł Honorowego Obywatela Miasta Sanoka nadawany jest od XIX w. osobom szczególnie zasłużonym dla Sanoka oraz wybitnym osobistościom. Dziękował wszystkim, którzy przyczynili się do nadania mu tego wyróżnienia, ale przede wszystkim tym, którzy wspomagali jego wysiłki w rozwoju sanockiej kardiologii.
Następnie przyszedł czas na osobiste gratulacje i życzenia: władz miasta Sanoka, radnych, dyrekcji sanockiego szpitala oraz współpracowników doktora. Całości dopełniły: wpis do księgi pamiątkowej oraz wspólna fotografia.

Pan dr Stanisław Kułakowski jest wybitnym, znanym i cenionym specjalistą w dziedzinie kardiologii. Jego droga zawodowa i naukowa po ukończeniu studiów w 1970 roku na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Lublinie rozpoczęła się w tym samym roku w szpitalu powiatowym w Sanoku. Zaczynał od lekarza stażysty, przechodząc poprzez wszystkie szczeble naukowe i zawodowe, aż po stanowisko Ordynatora Oddziału Kardiologii, którym był przez 11 lat, do czasu przejścia na emeryturę w 2012 roku.

W 1972 roku został młodszym asystentem na Oddziale Chorób Wewnętrznych. W 1974 roku uzyskał specjalizację pierwszego stopnia w zakresie Chorób Wewnętrznych oraz został asystentem na Oddziale Chorób Wewnętrznych. W 1977 roku uzyskał specjalizację drugiego stopnia w zakresie Chorób Wewnętrznych i został starszym asystentem na Oddziale Chorób Wewnętrznych natomiast w roku 1978 awansował na stanowisko zastępcy ordynatora tego oddziału.

W 1981 roku uzyskał specjalizację z zakresu kardiologii i został starszym asystentem Poradni Kardiologicznej. Od 1995 do 2001 roku pełnił obowiązki Ordynatora Oddziału Wewnętrznego II SP ZOZ w Sanoku. W 1997 roku osiągnął stopień naukowy doktora nauk medycznych, a 2001 roku został wybrany na stanowisko Ordynatora Oddziału Kardiologii SP ZOZ w Sanoku, które piastował aż do roku 2012, kiedy to przeszedł na emeryturę.

Pełniąc kierownicze funkcje w placówkach służby zdrowia, mimo odpowiedzialnych zadań zawodowych, organizował społecznie liczne konferencje, sympozja i warsztaty naukowe, jak „Sanockie Warsztaty Kardiologiczne" w 1998 roku, czy cyklicznie odbywające się od 2001 roku „Spotkanie Kardiologiczne". Łącznie w latach 1992-2012 zorganizował 18 różnych szkoleń i konferencji w dziedzinach poświęconych zdrowiu i chorobom serca. W 2001 roku był delegatem na XVIII Europejski Kongres Kardiologii Nieinwazyjnej w Krakowie. W latach 1990-2006 kształcił 28 młodych lekarzy, którzy pod jego kierownictwem uzyskali specjalizację z zakresu chorób wewnętrznych i kardiologii bądź ją rozpoczęli. Jest autorem 29 artykułów i rozpraw naukowych z dziedziny kardiologii. Podejmował również w tym czasie wiele działań dotyczących rozwoju bazy leczniczej na terenie miasta. Jego osobiste starania i zaangażowanie pozwoliły na uruchomienie w 2001 roku Oddziału Kardiologii na bazie II Oddziału Wewnętrznego Szpitala Powiatowego w Sanoku. W latach 2004-2005 swoim zaangażowaniem i pomocą przyczynił się do utworzenia Wydziału Pielęgniarskiego w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Sanoku. Dzięki temu uczelnia ta kształci wykwalifikowany personel medyczny poszukiwany i ceniony w całym regionie. W roku 2010 roku zaangażował się osobiście w sprowadzenie specjalistów kardiologów z Krakowa i utworzenie w Sanoku Podkarpackiego Centrum Interwencji Sercowo-Naczyniowych z oddziałem hemodynamiki. Dzięki jego osobistym staraniom i zabiegom udało się pozyskać fundusze na doposażenie i zakup nowoczesnego sprzętu dla ww. oddziału. Również dzięki jego determinacji w 2011 roku pozyskane zostały środki na remont pomieszczeń na nowy Oddział Kardiologii w szpitalu sanockim, który aktualnie dzięki Panu Kułakowskiemu jest jednym z najlepiej funkcjonujących i wyposażonych w regionie. Pomimo przejścia w 2012 roku na emeryturę w dalszym ciągu angażuje się w działalność społeczną naszego miasta, działania na rzecz bezpieczeństwa zdrowotnego społeczeństwa włączając się bezinteresownie w akcje informacyjne o zapobieganiu chorobom serca organizowane w szkołach i zakładach pracy, corocznie organizowane przez miasto bezpłatne badania EKG w ramach zbiórki środków na sprzęt szpitalny, działając jako członek Rady Naukowej miesięcznika naukowo - informacyjnego pt. „Stetoskop i Skalpel" oraz poprzez aktywną pracę w stowarzyszeniach naukowych i zawodowych, jak Polskie Towarzystwo Kardiologiczne, Polskie Towarzystwo Lekarskie czy społecznych, jak Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej.

Za działalność społeczną i zawodową uhonorowany został wieloma nagrodami i odznaczeniami państwowymi, resortowymi i samorządowymi, w tym: Złotą Odznaką Honorową za szczególne zasługi dla Związku przyznaną w 1984 roku przez Polski Związek Emerytów, Rencistów i Inwalidów, Odznaką Honorową „Za Zasługi dla Województwa Krośnieńskiego II stopnia" przyznaną w 1986 roku przez Wojewódzką Radę Narodową w Krośnie, Odznaką Zasłużony Bieszczadom przyznaną w 1987 roku przez Wojewódzką Radę Narodową w Krośnie, Srebrnym Krzyżem Zasługi przyznanym Uchwałą Rady Państwa w 1989 roku, Odznaką Honorową „Za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia" przyznaną przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej w 1989 roku, dwukrotnie Honorową Odznaką "Zasłużony dla Sanoka" przyznaną przez Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej w latach 2008 i 2012, Nagrodą Burmistrza Miasta Sanoka w dziedzinie społecznej aktywności na rzecz miasta w 2009 roku.