Zespół Wernyhora z Sanoka nagrodzony na festiwalu folkowym

Zespół nie poprzestał tylko na jednej nagrodzie, gdyż dzięki swojemu kunsztowi otrzymał także Nagrodę Programu 2 Polskiego Radia dającą Wernyhorze możliwość profesjonalnego nagrania w Polskim Radiu.

Co więcej, wokalistka zespołu Daria Kosiek otrzymała nagrodę specjalną im. Czesława Niemena „za wrażliwość, muzykalność i sceniczną charyzmę”.

„Nowa Tradycja” Festiwal Muzyki Folkowej Polskiego Radia to najważniejsze tego typu wydarzenie sceny folkowej w Polsce.

Pierwszy Festiwal odbył się w 1998 r. Na scenach festiwalu nagrody zdobywały takie zespoły jak Kapela ze wsi Warszawa, Dikanda, czy także zespoły z naszego regionu jak Matragona, Tołhaje, Widymo czy Angela Gaber Trio.
Dla wielu z nich festiwal był trampoliną do kolejnych sukcesów. W tym roku, wyjątkowo Festiwal odbył się bez udziału publiczności, za to z koncertowymi relacjami on-line.

Nie jest to pierwsza nagroda dla zespołu, gdyż w grudniu ubiegłego roku sanoccy muzycy otrzymali także Nagrodę Główną i Nagrodę Publiczności w ramach Festiwalu Mikołajki Folkowe w Lublinie.

Sukces odniesiony ostatnio w Warszawie potwierdza, że Podkarpacie zyskało nowy i ceniony zespół folkowy sięgający w swej twórczości do muzycznych tradycji polsko-ukraińskiego pogranicza.

Wokalne oblicze w osobie Darii Kosiek oraz niepowtarzalne brzmienie towarzyszących jej instrumentalistów w osobach Anny Oklejewicz (instrumenty smyczkowe) i Macieja Harny (aranżacja i lira korbowa) tworzą wyjątkową muzykę na skalę Polski.

Utwory składające się na „Bojkowski głos Bieszczadu” to projekt mający na celu odtworzenie dawnych pieśni bojkowskich i pokazanie ich w nowych interpretacjach. Przygotowane przez artystów aranżacje nawiązują do tradycji, ale włączają również elementy twórczego do niej podejścia - stąd akompaniament liry korbowej oraz vielli i violi da gamba. Ich działania to początek długiej drogi przywracania Bieszczadowi jego muzycznego dziedzictwa.”

Muzycy w ramach „Nowej Tradycji” przedstawili znane już wcześniej utwory „Oj u divojky” (tradycyjna bojkowska kolęda życząca), „Na wysokij połonyni” (tradycyjna pieśń bojkowska) i „Czorniuszko, duszko” (tradycyjna bojkowska pieśń wiosenna), ale także całkowicie nowe „Oj, sobosiu sobosejko” (tradycyjna pieśń świętojańska) oraz „Ne byj mene” (bojkowska kołomyjka).

Bojkowski folklor muzyczny opiera się na unikalnych i często archaicznych pieśniach opowiadających o miłości, zdradzie, codziennym trudzie, mitycznych wierzeniach dawnych mieszkańców Bieszczad – Bojków. Bieszczady – obecnie najbardziej rozpoznawalna marka województwa podkarpackiego, w przeszłości były jednym z najgęściej zasiedlonych obszarów Rzeczpospolitej.

W wyniku tragicznego konfliktu zostały objęte przymusowymi wysiedleniami jego mieszkańców, w tym głównie Bojków. Po dawnych miejscowych pozostały nieliczne ślady: toponimy, ruiny zabudowań i cerkwi oraz cmentarzy, zdziczałe sady. Wysiedleni siłą rzeczy zabrali z sobą swą kulturę, wierzenia, język, ale także przepiękne pieśni.